Pierwszy miesiąc życia dziecka

Warto nieco bardziej wnikliwie przyjrzeć się przede wszystkim temu, jak wygląda czwarty tydzień życia dziecka, czyli te ostatnie chwile, w których jeszcze jest ono noworodkiem. W jaki sposób czterotygodniowe niemowlę komunikuje się ze światem zewnętrznym? Jakie ma wtedy potrzeby? Co już potrafi? Które zachowania malucha powinny wzbudzić niepokój u opiekunów? Sprawdź najważniejsze informacje na temat czterotygodniowych noworodków, by lepiej zrozumieć co dzieje się z Twoim dzieckiem i jak zaspokoić wszystkie jego potrzeby.

Czwarty tydzień życia dziecka

Każdy maluch rozwija się inaczej, jednak można wskazać  kilka umiejętności, zachowań oraz nawyków, które są typowe dla większości czterotygodniowych noworodków. Charakterystyczne jest na przykład to, że stopniowo wykształca się wtedy rytm dobowy dziecka. Choć nadal przesypia ono większą część dnia i nocy, okresy czuwania oraz wzmożonej aktywności pojawiają się częściej i trwają dłużej (nawet do godziny). Jest to czas przeznaczony na zabawę oraz poznawanie świata.

Na tym etapie maluch wydaje coraz bardziej zróżnicowane odgłosy. Jeszcze nie umie mówić, dlatego podstawową formą komunikacji z otoczeniem jest dla niego płacz. W zależności od natężenia wydawanych dźwięków informuje za ich pomocą o odczuwanym bólu, zmęczeniu, głodzie lub innych swoich potrzebach. Z czasem rodzice nabywają zdolność odróżniania poszczególnych rodzajów płaczu.

W wyglądzie czterotygodniowego noworodka nie widać już śladów po porodzie, takich jak obrzęki i zaczerwienienia. Dziecko oddycha regularnie, dochodzi również do ustabilizowania się rytmu jego serca oraz temperatury ciała. W tym czasie uwagę rodziców zwraca pogodny wyraz twarzy ich córeczki lub synka – maluch coraz częściej się uśmiecha, choć jeszcze robi to nieświadomie.

Rozwój niemowlaka – 1. miesiąc

Jak widzi czterotygodniowy noworodek? Potrafi rozpoznawać twarze najbliższych osób (zwłaszcza matki), posiada także zdolność skupiania wzroku na rzeczach znajdujących się w odległości około 30 centymetrów od niego. Można też zauważyć, że maluch wodzi oczami za wolno poruszającym się obiektem i rozpoznaje przedmioty, które zniknęły, a potem znowu się pojawiły.

Istnienie silnej więzi pomiędzy mamą a jej czterotygodniową pociechą potwierdza fakt, że dziecko rozpoznaje jej głos i wyraźnie na niego reaguje (wykonując np. ruch głową, czy inną częścią ciała), naśladuje także gest wysuwania języka. Typowe jest również to, że czterotygodniowe dziecko wyczuwa nastrój opiekunów i ma to odzwierciedlenie w jego zachowaniu. W jego obecności nie należy więc okazywać wzburzenia, czy zdenerwowania, aby nie wywoływać nieuzasadnionego niepokoju.

Dziecko, które ma cztery tygodnie, jest już widocznie bardziej ruchliwe – często automatycznie zaciska i otwiera piąstki, chwyta w rączki różne rzeczy, a nawet potrafi przez chwilę utrzymać w nich niewielkie zabawki. Nadal wykonuje chaotyczne ruchy rąk i nóg. Ułożony na brzuszku maluch niezdarnie, choć z powodzeniem, unosi swoją główkę. Warto zachęcać go do wykonywania tego typu ćwiczeń.

Na jakie zabawy można wtedy stawiać? Sprawdzą się maty edukacyjne, potrząsanie grzechotką, zamontowanie nad łóżeczkiem kręcącej się karuzeli, czy pokazywanie czarno-białych rysunków. W celu uspokojenia marudzącego maluszka warto mówić do niego spokojnym głosem oraz śpiewać kołysanki i inne piosenki.

Rozwój noworodka w pierwszym miesiącu życia – podsumowanie

Narodziny dziecka są wyjątkowym przeżyciem dla rodziców. Większego znaczenia nie mam tutaj, czy jest to ich pierworodne dziecko, czy też druga, trzecia lub czwarta z kolei pociecha. Zawsze budzi to ogromne emocje. W związku z tym przełomowym w życiu każdej rodziny wydarzeniem, zarówno matki, jak i ojcowie mają wiele wątpliwości oraz obaw co do tego, czy odnajdą się w tej roli i podołają nowym obowiązkom. Niejednokrotnie zastanawiają się, czy rozwój malucha w pierwszym miesiącu zachodzi w odpowiednim tempie – jest to całkowicie normalne, ponieważ wynika z chęci zapewnienia dziecku wszystkiego, co najlepsze. I to od pierwszych dni jego życia.

Obserwując uważnie swoje dziecko, można przekonać się, że postępy, jakie wykonało od momentu narodzin, są ogromne, dostrzegalne zarówno pod względem fizycznym, jak i intelektualnym – radość z ich śledzenia potrafi być naprawdę wielka. Zmiany te najlepiej widać, jeśli aktualne fotografie porówna się ze zdjęciami zrobionymi zaraz po wyjściu ze szpitala.