41. tydzień ciąży

41. tydzień ciąży – który to miesiąc?

Podstawowe wyliczenia pokazują, że 41. tydzień ciąży to dziesiąty miesiąc tego wyjątkowego okresu w życiu każdej kobiety. Jak zostało już wcześniej wskazane, takie stwierdzenie nie stoi w sprzeczności z faktem wskazującym, iż ciąża trwa zwykle dziewięć miesięcy. Jednak orientacyjne określanie daty porodu sprawia, że urodzenie się dziecka w trakcie 41. tygodnia ciąży jest uznawane za poród, który miał miejsce w terminie.

41. tydzień ciąży – jak wygląda płód?

W 41. tygodniu ciąży dziecko jest już całkowicie wykształcone i gotowe do przyjścia na świat. Może samodzielnie funkcjonować poza organizmem swojej mamy. Ma wygląd taki, jaki będzie miało zaraz po narodzinach. Charakterystyczną dla niego cechą jest duża miękkość oraz elastyczność kości głowy, co ma usprawnić przejście dziecka przez kanał rodny.

Maluch ma wtedy coraz mniej miejsca, co jest dla niego sporym ograniczeniem. W związku z tym nadal jest w pewnym zakresie aktywny, jednak jego ruchy (takie jak kręcenie się, przeciąganie, czy kopanie) nie są odczuwalne tak często, jak wcześniej. To, że dziecko jest bardzo ruchliwe, matka odczuwa zwłaszcza w niższych partiach brzucha.

41. tydzień ciąży – brak skurczy i rozwarcia. Czy to powód do niepokoju?

Nadszedł 41. tydzień ciąży – Ty nadal nie urodziłaś, dostrzegasz brak oznak porodu (chociażby skurczy i rozwarcia) i zastanawiasz się, czy taka sytuacja powinna być źródłem niepokoju i przyczyną zmartwień? Okazuje się, że niekoniecznie. Oczywiście, najczęściej podaje się, że w przypadku ludzi ciąża trwa średnio 40 tygodni. Jednak należy podkreślić, że termin porodu jest obliczany i podawany w przybliżeniu, a data rozwiązania często zostaje wyznaczona z niewystarczającą dokładnością. Nie pozostaje więc nic innego, jak tylko pozostawać w stałym kontakcie z lekarzem prowadzącym, wnikliwie obserwować pojawiające się objawy oraz uzbroić się w jeszcze nieco więcej cierpliwości.

Jak przyspieszyć poród po terminie?

Jak najszybciej chcesz powitać na świecie swoją pociechę, jednak dostrzegasz całkowity brak skurczy? Do przyspieszenia porodu po terminie w pierwszej kolejności stosuje się różne bezpieczne, naturalne metody. W 41. tygodniu ciąży stawia się przede wszystkim na: dostosowaną do możliwości, umiarkowaną aktywność fizyczną (np. spacer, czy chodzenie po schodach), akupresurę, ciepłą kąpiel w wodzie z dodatkiem olejku szałwiowego, wypijanie naparu z liści malin, stymulację piersi poprzez masaż brodawek sutkowych, a także stosunki seksualne. Tego rodzaju działania mogą pomóc, gdy brak oznak porodu.

41. tydzień ciąży – waga dziecka

41. tydzień ciąży to moment, w którym przyszła mama na pewno doskonale czuje, że jej pociecha jest już dość duża i ciężka. Nic w tym dziwnego, ponieważ dziecko ma wtedy rozmiary noworodka. Najczęściej wskazywane normy podają, że mierzy ono średnio 45-56 cm, a jego waga mieści się w przedziale 2800-3800 g.

41. tydzień ciąży – objawy porodu

Typowe dla 41. tygodnia ciąży objawy porodu to przede wszystkim: regularne oraz częste skurcze (występujące mniej więcej co 5-10 minut), odejście wód płodowych, a także wypadnięcie czopa śluzowego. Gdy pojawią się pierwsze sygnały, mogące świadczyć o rozpoczynającej się akcji porodowej, należy zabrać przygotowaną wcześniej torbę z rzeczami dla siebie i maluszka, niezbędne dokumenty, a potem udać się do szpitala.

41. tydzień ciąży – ból podbrzusza

W 41. tygodniu ciąży większości kobiet szczególnie dają się we znaki duże zmęczenie oraz silne emocje – zwłaszcza zniecierpliwienie oraz pełne napięcia oczekiwanie. Jednocześnie ciężarne mogą odczuwać wtedy szereg specyficznych objawów. Wśród nich najczęściej wymienia się: kłucie w pochwie i ból krocza, zwiększone parcie na pęcherz, bezsenność, zawroty głowy, opuchliznę nóg, zwiększoną ilość wydzieliny z pochwy (zabarwiony krwią śluz), ból i twardnienie podbrzusza, jak również ból pleców oraz kręgosłupa.

Mimo wszystko jest to czas, w którym warto byłoby w miarę możliwości nadal wypoczywać, zbierać siły, mentalnie przygotowywać się na to, co ma się zdarzyć i pomimo dość niesprzyjających okoliczności - zachowywać spokój.